Przyznam, że atrakcyjność okładki oraz przystępna cena namówiły mnie do jej kupna i do zanurzenia się w jej treść. Oto w prologu mamy wojnę na Olympie pomiędzy boskimi istotami, na czele których dumnie kroczy Jupiter, a strasznymi, nieznającymi litości bestiami, Nirandami. (po ang.: "Nirads"). Najazd potworów (tutaj cytat z książki): był krwawy, brutalny i całkowicie nieoczekiwany. Co było motorem tego niepodziewanego ataku? Dlaczego bestie pragnęły za wszelką cenę zgasić Płomień na górze Olimpu? Nio-nio, nie mogę Wam tego zdradzić - to popsułoby całą zabawę z czytania! Podążmy więc kilka karteluszek dalej...
Nagle przenosimy się na Ziemię, planetę jakże dobrze nam znaną z życia, telewizji, radia czy prasy! Lądujemy w nowojorskim apartamencie trzynastoletniej Emily. Jest późny wieczór, na dworze szaleje straszliwa burza z błyskawicami. Emily jest sama. Jej ojciec - nowojorski gliniarz musi trzymać pieczę nad ulicami tej amerykańskiej metropolii i pozostawia córkę na pastwę losu (typowy zapracowany rodzic! phi!).
Ku wielkiemu zaskoczeniu Emily, po setnym uderzeniu pioruna, Nowy Jork pogrąża się w piekielnych ciemnościach. To jednak dopiero początek zdarzeń, które mają miejsce owego pechowego wieczoru. Na dachu budynku, w którym Emily mieszka, ląduje coś ogromnego, coś śnieżnobiałego, coś z pięknymi, zapierającymi dech w piersi, skrzydłami, coś co... rży jak koń??? Niemożliwe! Niby co koń robi na dachu wieżowca?!! Przecież nie wjechał tam windą, a tym bardziej nie wspiął się po schodach!
Lepiej chodźmy sprawdzić!!!
Pewnie zastanawiacie się co ma piernik do wiatraka, a ja Wam na to mądrze odpowiem: nie wiem. Wiem jednak co wylądowało na dachu i dlaczego Emily nie umiała oprzeć się pokusie, aby samej to sprawdzić; wiem też jaki los ją spotkał i jaką rolę odegrał w jej życiu Jupiter oraz reszta tego mitologicznego gangu. Poza tym wiem również, że to świetna lektura na kilka jesiennych wieczorów!!! Polecam bardzo, ale to bardzo, gorąco!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz